Refreshing drinks for cycling women

Le chalet du cycle au Bois de Boulogne (Jean Béraud, 1899)

Le chalet du cycle au Bois de Boulogne (Jean Béraud, 1899)

The new woman (Edward Lamson Henry, 1892)

The new woman (Edward Lamson Henry, 1892)

 

 

 

 

 

 

 

Two nineteenth century inventions come together in this charming painting by Jean Béraud (1849-1935): the bicycle and soft drinks. At a tavern in the Bois de Boulogne in Paris some ladies and gentlemen have interrupted their bicycle ride for a short break and a glass of lemonade. Judging by what is displayed on the tables, some of the cyclists prefer carbonated soft drinks (hence the blue soda siphons) while others, like the two ladies in the front, prefer non-carbonated soft drinks. Supposedly this painting was made to illustrate the trousers that fashionable women wore for cycling. The same intention emerges much more clearly from a painting by Edward Lamson Henry (1841-1919). In this painting a woman in trousers, who has dismounted her bicycle, is drinking a glass of water that has been drawn from a horse-trough. She is being stared at by some countryfolk. The Parisian women wearing trousers in the Bois de Boulogne do not seem to attract the same amount of attention as this American woman does. And luckily these Parisian women do not have to content themselves with a drink from a horse-trough.

Net zoals het onmogelijk is dé uitvinder van de fiets te benoemen – omdat de moderne fiets in wezen is voortgekomen uit een kruisbestuiving van verschillende negentiende eeuwse twee-, drie- en zelfs vierwielers die lopend of trappend konden worden voortbewogen – is het ook onmogelijk om dé uitvinder van de frisdrank aan te wijzen. Frisdranken zoals wij die thans kennen zijn het resultaat van een versmelting van verschillende tradities: die van de aan de bron gebottelde natuurlijke mineraalwaters, die van de door apothekers vervaardigde kunstmatige mineraalwaters en medicinale siropen en die van de door straatventers en herbergiers gecreëerde limonades en andere (niet-koolzuurhoudende alcoholvrije) dorstlessers. Op dit schilderij van Jean Béraud (1849-1935) zien we fiets en frisdrank op een verrassende wijze samenkomen.

Bij een lommerrijke uitspanning in het Bois de Boulogne in Parijs hebben verschillende dames en heren hun fietstochtje onderbroken voor een moment rust en een verfrissende dronk. Op twee van de terrastafeltjes staat een blauwe sifonfles met spuitwater. Aan een ander tafeltje geven twee dames zo te zien juist de voorkeur aan een glas koolzuurvrije limonadesiroop.

Waar het de schilder vermoedelijk om te doen is geweest, is het vastleggen van het verschijnsel van de broekdragende vrouwen. Het is weinig bekend dat de fiets als sportief en recreatief vervoermiddel heeft bewerkstelligd dat vrouwen aan het eind van de negentiende eeuw broeken gingen dragen. Enkele jaren voor Béraud dit doek vervaardigde, schilderde Edward Lamson Henry (1841-1919) aan de andere zijde van de Atlantische Oceaan eveneens een vrouw in fietsbroek. Henry gaf dit schilderij een veelzeggende titel mee: The new woman. De door Henry geschilderde Amerikaanse vrouw is eveneens van haar rijwiel gestapt om iets te drinken, namelijk een glas water dat lijkt te zijn getapt uit een drinkbak voor koeien of paarden. De broekdragende vrouw wordt nieuwsgierig-argwanend bekeken door de plattelandsbevolking. De broekdragende Parisiennes in het mondaine Bois de Boulogne oogsten minder bekijks. En gelukkig hoeven zij zich ook niet tevreden te stellen met een glaasje water van onduidelijke herkomst en zuiverheid.

© Peter Zwaal, 2008