Oibibiaanse sleutelbegrippen

Oibibio

Wie herinnert zich Oibibio nog? Oibibio was een in 1993 door Ronald Jan Heijn geopend New Age centrum aan de Prins Hendrikkade in Amsterdam (schuin tegenover het Centraal Station) waar allerlei cursussen konden worden gevolgd voor persoonlijke groei, bewustwording en spiritualiteit. Boudewijn Büch noemde het in een column voor De Nieuwe Revu (29 april 1998) een “open inrichting voor geestelijk gestoorden [en] doorgedraaide zweefkezen”.

Twee jaar voor Büch was ik al tot exact diezelfde conclusie gekomen nadat ik een door Oibibio uitgegeven krantje (jrg. 2, nr. 1, januari-februari 1996) onder ogen was gekomen waarin het hilarische cursusaanbod uit de doeken werd gedaan. Naar aanleiding van dat krantje schreef ik een artikel dat ik vergeefs probeerde te slijten aan NRC Handelsblad. Onlangs kwam ik mijn artikel uit 1996 bij toeval weer onder ogen. Mijn eerste ingeving was het weg te gooien maar bij nader inzien vond ik het toch aardig genoeg om op mijn website te plaatsen.

Oibibio ging failliet in 2000 en bracht Ronald Jan Heijn nagenoeg aan de bedelstaf. In het monumentale pand zit sinds eind 2009 – o ironie – een filiaal van Albert Heijn. Hoewel ik de precieze gegevens over het faillissement en de teloorgang van Oibibio niet ken, begrijp ik wel dat het New Age warenhuis chronisch verliesgevend was. Dat kan alleen maar betekenen dat er veel minder bezoekers en cursisten kwamen dan waar oprichter Ronald Jan Heijn op had gerekend. Heijn heeft na het faillissement altijd beweerd dat Oibibio zijn tijd ver vooruit was maar mij komt het juist voor dat Oibibio (1993-2000) precies op tijd was: een milleniaristische oprisping van iemand die door bijzondere en tragische omstandigheden in de ban was geraakt van esoterische profetieën betreffende een naderende eindtijd.

Op zijn huidige website (www.helloaquarius.org) geeft Heijn er nog altijd blijk van te geloven dat we in een overgangsfase leven die een nieuw tijdperk (het watermantijdperk) zal inluiden. Erg veel bezoekers trekt zijn website niet en ook verschijnt er niet veel nieuwe content op. Als ik Heijn goed begrijp zijn allerlei “sluiers”, die de mensheid tot voor kort weerhielden van een ruimere visie, steeds “ijler” geworden: “Alles komt uit, alles wordt gevoeld, alles komt nu boven, niets kan meer bedekt worden.” Tja, als Ronald Jan Heijn dat zo voelt of waarneemt, wie ben ik dan om dat te ontkennen. Al ben ik eerlijk gezegd wel bang dat de enige die ijler en ijler wordt Ronald Jan Heijn zelf is.

© Peter Zwaal, 2016

 

Oibibiaanse sleutelbegrippen

programmafolder Oibibio april-juli 1997Boeddha zou gezegd hebben dat ieder mens perfect is. Niemand hoeft anders, mooier of beter te worden. “Waarom is dat zo moeilijk voor ons te vatten?” vraagt Greta Aerts, docente Zen-meditatie te Amsterdam, zich retorisch af in de laatste Oibi­bio-krant (januari-februari 1996). Ik weet het ook niet, maar wat ik wel weet is dat deze tweemaandelijkse uitgave van het gelijknamige centrum voor spiritualiteit en zelfontwikkeling barstensvol cur­sussen, workshops en scholingsprogramma’s staat voor mensen die juist wel an­ders, mooier of beter willen worden.

Nou ja, anders, mooier, beter, dat klinkt allemaal wel erg banaal. Bij Oibibio spreken ze liever over mensen die willen “leren thuiskomen in hun eigen lichaam” of “nieu­we denk­kracht [willen] orkes­treren” dan wel juist “het denkproces [willen] verstil­len” of “in hun dagelijks leven de polari­teit lichaam-ziel [willen] over­stijgen”. Anderen willen langs psychosynthetische weg “een kern van zingeving, creativiteit, kracht en liefde voor het leven” aanboren, terwijl weer ande­ren op zoek zijn naar “ef­fectieve toepassin­gen van de kunst van het niet-doen”. Sommi­gen willen slechts “de relatie met zichzelf tot op het diepst mogelijke niveau helen” terwijl anderen niet minder willen door­gronden dan “de gehele mense­lij­ke en plane­taire evolu­tie”. Voor wie nog niet precies weet wat hij of zij wil is er een oriëntatiegesprek (ƒ 75,- per uur) en voor wie alles tegelijk wil of bang is niet aan zijn trekken te komen is het sabba­tical program­ma bedoeld (duur 3 tot 6 maanden, kosten volgens offer­te).

Aangezien het Oibibiaans nogal wat vreemde leenwoorden kent, is achterin de krant een woordenlijst opgenomen zodat de lezer nog eens kan opzoeken wat ayurveda, karmisch en oki yoga ook al weer betekenen. De bedoeling is goed maar een veel ruimere woordenlijst ware wenselijk. Begrippen als autohormoon, groei­con­clusie, le­vensbal­last en neusre­flexmassa­ge, die achteloos door de kolom­men zijn ge­strooid, schreeuwen wat mij betreft eveneens om toe­lich­ting. Maar er is nog een reden waarom de woor­den­lijst teleur­stelt. Elke lezer die langer dan tien minuten in de Oibibio-krant ver­wijlt zonder hersendood te raken, zal het opval­len dat er bepaalde sleutel­begrippen zijn: woor­den die zeer fre­quent worden gebe­zigd, die gelet op de syntaxis veelbe­tekenend moeten zijn maar die nergens worden geëxpli­ceerd. Om U enig idee te geven om wat voor woorden het gaat volgen hier negen van deze sleu­telbe­grip­pen én hun moge­lijke beteke­nis.

Bewustzijn. Vermogen tot intuïtief besef en erkenning van het bestaan der dingen.

Blokkade. Alles wat cursisten fysiek of psychisch verhindert in te stemmen met de inzichten van de thera­peut/trainer, hoe onwaarschijnlijk deze ook zijn.

Bodywork. Alles waar je lijf en leden aan te pas komen, van het (zelf)masseren van je schedelbeen tot het trekken van je portemonnee.

Energie. Onstoffelijk soort brandstof, waar je in Oibibio lekker veel van kunt bijtanken. Geen zegeltjes of airmiles.

Inspirerend. Alles wat niet-westers is, of het nu Chinees, Tibetaans, Indisch, Japans, native American of aboriginal (native Aus­tralian) is. Tevens alles wat niet van deze wereld is, zoals Celestijns en Dol­fijns.

Inzicht. Intellectuele beheersing van een samenhang. Aangezien alles met alles samenhangt is deze beheersing per defi­nitie ontoerei­kend, wat natuurlijk niet wegneemt dat er met geld heel wat inzicht te koop is. Als je maar geen blokkades opwerpt.

Kosmisch. Alles wat het materiële begrip en voorstellingsver­mogen van doorsnee Nederlan­ders te boven gaat maar wat voor kaalgeschoren mannetjes uit de Himalaya (Lama Zeupa) en Indi­aanse kruiden­vrouwtjes (Agnes Fluitende Wapiti) gesneden koek is.

Therapie. Alles wat te maken heeft met het aanleren van een verhoogd bewustzijn, hetzij zintuiglijk (aromathera­pie), hetzij moto­risch, hetzij kinesio­lo­gisch, hetzij psy­chisch, hetzij aureaal (chakra­thera­pie), hetzij hormo­naal, hetzij met be­trekking tot het verleden of een vorig leven (regressiethe­rapie), hetzij met betrek­king tot de toe­komst of een toekom­stig leven (progres­siethe­rapie), hetzij in relatie tot de werkelijkheid (expres­sieve therapie), hetzij in relatie tot de verbeel­ding (imagi­natie­thera­pie). Het don­dert eigenlijk niet wat, er is altijd wel een therapie aan te passen.

Verlichting. Toestand van kosmisch inzicht, tot stand gekomen na inspirerend bodywork of therapie, aan welke activi­teiten de ener­gie is ont­leend om blokkades in het bewustzijn te overkomen.

U begrijpt, ik heb er maar een slag naar geslagen en ik acht andere interpretaties heel wel mogelijk. Gelukkig staat er in de Oibibi­o-krant één artikel dat taalkun­dig volstrekt helder is: het verslag van een deelneem­ster aan de cursus Dialoog met de Natuur, van 12 tot 19 november 1995 gehouden op Hawaii onder leiding van Irene van Lippe-Bies­terfeld. Waarom op Hawaii en niet in één van de tien zalen die het Oibibio-com­plex rijk is? Omdat er name­lijk, als onderdeel van de cursus, met dolfijnen moest worden ge­zwommen. Waarom dan niet sim­pelweg naar Harderwijk gegaan? Zijn de dolfij­nen daar soms contactge­stoord of minder spiritu­eel be­gaafd? De cursiste blijft me het antwoord schuldig maar weet wel te vertellen dat de dolfijnen in de wate­ren rond Hawaii zéér commu­nica­tief zijn en graag het gezel­schap van mensen opzoeken. Om daar, niet al te snugger, onmid­dellijk op te laten volgen dat de laatste twee maanden rond Hawaii geen dolfijn meer was gesignaleerd. Zeker moe geworden of uitgela­chen na de zoveelste ontmoeting met een Hollands zweefteefje.

© Peter Zwaal, 1996